නමස්කාර වේවා...
අසුන මත බර වී..
හිදී මම වැනි වැනී...
අතීතය මතකෙට නැගී...
කදුලු බිදු ඇත ඇස ගැටී...
සොලොස් වසකට පෙර එදා...
තාත්තගෙ අතෙ එල්ලිලා...
අම්මා සමගින් හිනැහිලා...
පියනැගුවා පාසල් එදා....
අලුත් යාලුවො බොහොමයි....
බය හිතුන හැටි අපූරුයි...
කදුලු බිදු මගෙ අතින් පිසදා....
කොනක හිදගත් තාලෙ මතකයි...
මලක් වගෙ ඒ වත ඇගේ...
මතක් වෙන හැටි හරි අගේ....
අද වගේ සිහියට නැගෙයි මගෙ...
කතා කල හැටි "මගෙ පුතේ..."
එක වසරෙ මගෙ පාඩම....
අමර නයනා සල්ගස.....
ඇය කියූ ඒ තාලෙට...
අදත් කට පාඩම් මට....
සොලොස් වසරක් ගත වෙලා...
ඇගේ රුව දැන් බොද වෙලා...
අදත් ආසයි ගිහින් වදිනට.....
"ගුරුතුමී" මගෙ හමුවෙලා........
Maru
ReplyDeleteThankyou
Deleteහරිම ලස්සන ට ලියලා තියෙනවා
ReplyDeleteThankyou
DeleteLssanai☺️☺️
ReplyDeleteLssanai☺️☺️
ReplyDelete👍👍👍
ReplyDeletethankyou
ReplyDelete